Luchtvaart déjà vu               Aviationweb déjà vu   Micro Light Aeroplanes

Ultracraft Calypso
OO-B59 OO-C68
OO-D54 OO-E22
Comco-Ikarus C42B
PH-3T8 PH-3Z6
Avid Flyer Mark IV
PH-2H7 PH-2R1
HFL Flugzeugbau Stratos 300
D-MSTB PH-1W3
Zenith Zodiac CH-601 UL
D-MZXL PH-3F5
OO-C77 Ultracraft Calypso 1a c/n 007 - MLA vliegveld Dankern bij Haren (Ems) in Duitsland - 5 September 2004 MLA vliegveld Haren / Dankern

De Ultracraft Calypso is een in België ontworpen en gebouwde homebuilt microlight vliegtuig. Het is een klassieke hoogdekker met staartwiel welke voornamelijk als bouwpakket op de markt wordt gebracht. De Calypso is ontworpen door Ir. Erik Reynders Uitgangspunt bij het ontwerp, de bouw en de verdere ontwikkeling van de Calypso is dat het vliegtuig betaalbaar moet zijn voor de amateur vlieger, niet alleen tijdens de aanschaf en bouw, maar ook als er mee gevlogen kan worden. Hierbij is niet alleen gedacht aan het brandstof verbruik en de onderhoudskosten, maar ook aan de kosten voor het stallen van het vliegtuig. Het prototype, de één-zits Calypso OO-B59 (c/n 001), maakte in oktober 1994 haar eerste vlucht. Sinds de eerste vlucht van het prototype is het Calypso concept verder ontwikkeld en is er naast de één-zits Calypso ook een twee-persoons versie op de markt gebracht. De bouwpakketten van de Calypso worden gebouwd door Ultracraft in Heusden-Zolder, België. Het bouwpakket dat aan een klant wordt geleverd omvat een romp bestaande uit een gelast frame van dunwandige chroommolybdeen buizen, twee kale vleugels en veel losse delen. Voor de romp is gekozen voor de staallegering chromemolybdeen, lichter dan staal en in staat schokken beter te absorberen dan staal. Voor de bouw van het cockpitframe is gekozen voor het stijve maar lichte aluminium. Voor de ruwbouw van de vleugels wordt hout gebruikt, en de vormstukken (vleugelneus, tip, rolroeren etc.) zijn net als de rompdelen gevormd uit technische compounds. Voor de beglazing van de cockpit wordt Lexan gebruikt, een transparante polycarbonaat met hoge slagvastheid. Met een bouwpakket wat feitelijk voor 51% gereed is moet de bouwer veel werk verzetten voor het vliegtuig vliegwaardig is. De romp moet bekleed en gespoten worden, de vleugels geschuurd en bekleed, etc. Ultracraft levert twee basis modellen: de Calypso 1b en de Calypso 2a. Voor de aandrijving kan worden gekozen uit motoren van de fabrikanten Citroën, Hirth, Jabiru en Rotax. Hoewel de keuze van de motor invloed op de prestaties van het vliegtuig heeft kan voor de Calypso globaal een kruissnelheid van 120 km/u worden aangehouden. Om de kosten van het stallen van het vliegtuig te verminderen zijn de vleugels van de Calypso opvouwbaar. Met opgevouwen vleugels is de wielbasis het breedste punt van de ultralight. Het toestel kan door één persoon worden opgevouwen. Het is mogelijk aan de hand van begeleidende tekeningen een speciaal op de Calypso afgestemde, dichte en gemakkelijk inzetbare trailer te bouwen, welke als permanente stalling voor het vliegtuig gebruikt kan worden. Een hangaarplaats is dus niet noodzakelijk. Doordat deze trailer inwendig slechts 155 cm breed is, kan ze achter een personen auto van en naar huis gereden worden. Eind 2004 waren 24 casco’s van de Calypso door Ultracraft in Heusden-Zolder, België gebouwd. Veertien van deze casco’s waren eind 2004 door de individuele bouwers al opgebouwd tot een vliegwaardige Calypso ultralight. Alle tot nu toe voltooide Calypso vliegtuigen zijn geel gespoten en mede hierdoor duidelijk herkenbaar.

In 1998 werd met de bouw van de Ultracraft Calypso 1a s/n 007 begonnen en op 10 mei 1999 werd het vliegtuig ingeschreven als OO-C77. De door een Rotax 503 motor aangedreven MLA vloog voor het eerst op 10 juli 1999.

laatst bijgewerkt: 02-08-2005
Copyright © Jack Wolbrink, Emmen, Nederland
 

  aeroplanes index   helicopters index   EC120 - H120 productionlist   Micro Light Aeroplanes   European Airfields